Eindelijk terug met Naaldzang breien!

Sinds maart kon ik door mijn werk en andere omstandigheden niet meer naar Naaldzang komen, maar nu lukte het eindelijk weer. Wat zou er veranderd zijn? Hoe zou het aanvoelen om terug in de Hema te breien?

Bij mijn aankomst werd ik direct door de aanwezigheid van Janknitter gerust gesteld. Toch al een bekend gezicht. Eerst waren we een half uurtje alleen, maar dan arriveerden de dames. Een ervan probeerde de "jojo" techniek voor sokken onder de knie te krijgen en de andere werkten aan truien, terwijl Janknitter met zijn 79ste chemo-cap bezig was. Zelf werkte ik aan een mini-sjaal van een bal overschot-wol die mijn moeder me had geschonken. Deze zomer wil ik namelijk vooral mijn voorraden opgebruiken. Kort na Ameria en haar baby-dekentje vergezelde ons ook Poezemadam, die een poppetje mee had gebracht. Deze poppetjes maken deel uit van een OKRA project voor kinderen in crisisgebieden en Janknitter neemt ze graag van overal mee naar de centrale inzamelpunt in Hasselt.

Er waren heel wat mensen, die naar onze tafels kwamen om vragen te stellen, onder andere een man, die ons vertelde, dat zijn vrouw de hele tijd naar ons had gekeken, maar niet durfde naar ons toe te komen ;)

En er was ook een dame, die alle informatie van brei-groepen in Oostende, Brugge en Gent wou hebben. Ik hoop dat we haar nog zullen terugzien!