De dappere breisters en onze mannelijke haker F maakten, speciaal voor Wereldbreidag in de Gentse winkel Stoffenidee, een uitstap met de trein.
Toen wij in Gent aankwamen moesten we nog eventjes naar twee winkels voor we aan het evenement konden deelnemen.
Yarnlot begroette ons en stelde ons aan de andere aanwezigen van KnitFlanders voor. Verdeeld over verschillende tafeltjes werd er gebreid, gehaakt, koffie gedronken (geschonken door de lieftallige winkelmedewerkers), lekkere cake gegeten en vooral: gebabbeld!
Ameria ging meteen op kooptocht en vond enkele mooie garens voor toekomstige projecten. Ikzelf hield me in wat de aankoop betreft, omdat ik pas een week geleden breiwol voor twee truien had gekocht.
F werkte hard aan zijn eerste polswarmers.
Opeens kwam er Aguamarina uit Brussel binnen. Omdat we allebei aan hetzelfde project werkten, kwam er vlug een gesprek in gang.
Mijn gehaakte tas kreeg veel aandacht alsook mijn vreemde manier van werken. Omdat ik in Oostenrijk heb leren haken en breien hou ik dus blijkbaar mijn haaknaald op een ietwat ongewone manier vast.
Winkelbezoekers die niet speciaal voor dit WWKIP-gebeuren waren afgekomen, liepen rond en stelden geïnteresseerde vragen. Ik vond het een beetje jammer dat we door de weersomstandigheden niet buiten konden zitten en zo geen commentaar van Jan & Alle-man konden opvangen.Volgend jaar beter!
Tenslotte vergezelde ons ook nog Wollig uit Merksem. Zij had zelf cadeautjes mee en wij waren blij om haar te horen en te zien.
Helaas, telkens als er iets plezant is, gaan de uren veel te rap voorbij, en werd het vlug tijd om met veel goede herinneringen terug naar West-Vlaanderen te trekken.
Toen wij in Gent aankwamen moesten we nog eventjes naar twee winkels voor we aan het evenement konden deelnemen.
Yarnlot begroette ons en stelde ons aan de andere aanwezigen van KnitFlanders voor. Verdeeld over verschillende tafeltjes werd er gebreid, gehaakt, koffie gedronken (geschonken door de lieftallige winkelmedewerkers), lekkere cake gegeten en vooral: gebabbeld!
Ameria ging meteen op kooptocht en vond enkele mooie garens voor toekomstige projecten. Ikzelf hield me in wat de aankoop betreft, omdat ik pas een week geleden breiwol voor twee truien had gekocht.
F werkte hard aan zijn eerste polswarmers.
Opeens kwam er Aguamarina uit Brussel binnen. Omdat we allebei aan hetzelfde project werkten, kwam er vlug een gesprek in gang.
Mijn gehaakte tas kreeg veel aandacht alsook mijn vreemde manier van werken. Omdat ik in Oostenrijk heb leren haken en breien hou ik dus blijkbaar mijn haaknaald op een ietwat ongewone manier vast.
Winkelbezoekers die niet speciaal voor dit WWKIP-gebeuren waren afgekomen, liepen rond en stelden geïnteresseerde vragen. Ik vond het een beetje jammer dat we door de weersomstandigheden niet buiten konden zitten en zo geen commentaar van Jan & Alle-man konden opvangen.Volgend jaar beter!
Tenslotte vergezelde ons ook nog Wollig uit Merksem. Zij had zelf cadeautjes mee en wij waren blij om haar te horen en te zien.
Helaas, telkens als er iets plezant is, gaan de uren veel te rap voorbij, en werd het vlug tijd om met veel goede herinneringen terug naar West-Vlaanderen te trekken.
1 comment:
Gans naaldzang had ook cadeautjes bij voor mij :-)
Post a Comment